Samen genieten tijdens zorgvakantie in Lunteren

In de laatste week van mei waren wij met een hechte vakantiegroep in Lunteren. Deze 277ste Johanniter Vakantieweek was wederom feestelijk, gezellig en saamhorig. Hieronder volgt een beknopte versie van het reisverslag dat Willem Roëll van Hazerswoude voor ons maakte.

Vanaf 11 uur zaterdag 25 mei druppelen de eerste vrijwilligers binnen, vele bekende gezichten en gelukkig ook nieuwe gezichten. We zijn blij met degenen die voor het eerst vrijwilliger zijn deze week of die hun werkterrein hebben verlegd. Na de formele opening van de week begint de borrel: gezellig om even samen (bij) te praten, elkaar wat beter te leren kennen. ‘Aandacht’ is het woord van de eerste dag, aandacht voor onze gasten en voor elkaar.

Tijdens de oecumenische dienst bespeelt Margriet Hierink altijd de vleugel en ze zingt er prachtig bij. Margriet en haar man verheugen zich altijd op een zondagsdienst in een Johanniter Vakantieweek: “zo fijn, warm en gezellig.’’ Het onderwerp van de dienst is ‘klagen mag maar dromen ook’. Dominee Lydia van Ketel leidt ons op een zeer aangename wijze door het leven, waarin veel goed verloopt en soms ook tegenslagen zijn.

Op maandagochtend worden onze gasten zingend wakker. Vandaag staat een bezoek aan de ‘Zandverhalen’ in Elburg op het programma. We bereiden lunchpakketten samen met en voor de gasten. ’s Avonds is er bingo! Een kar vol cadeaus staat klaar voor enthousiaste deelnemers. Het thema van deze maandagavond is ‘bingo voor dummies’, omdat twee vrijwilligers niet precies wisten hoe bingo werkt.

Dinsdagmiddag gaan we naar het Kijk- en Luistermuseum in Bennekom. Er zijn muziekrollen, orgeltjes, straatpiano’s en bewegende poppen en vogels. Onze gasten, Ben en Hans, bleken geweldig goede orgeldraaiers en dat is dan ook het woord van de dinsdag: ‘orgeldraaier’.

Natuurlijk wekken wij woensdag iedereen weer zingend en doen we samen ochtendgymnastiek. Het reizen met bussen en de vele persoonlijke auto’s is steeds een hele opgave. Het woord van woensdag: ‘Johanniter bussen’. We hebben er vaak om gelachen, en we vinden altijd een oplossing. Maar dynamische logistiek is zeker een ‘dingetje’, zoals dat tegenwoordig modieus wordt uitgedrukt.

De laatste dag

Onvoorstelbaar – donderdag is alweer de laatste dag: ’s ochtends gaan we naar de manege met de Johanniter bussen. ’s Middags naar de Groenerie of naar het zwembad. Vooral op dat laatste uitje verheugen ettelijke gasten zich enorm! Hoe fijn is het niet om even gewichtsloos te zweven in het water!

Het is ook de dag van het slotdiner. De tafel is stijlvol gedekt, versierd, met een cadeautje: de vrolijke groepsfoto en het verslag van deze vakantie (met vooruitblik naar de vrijdag) ligt voor iedereen klaar. De dinergangers hebben zich speciaal aangekleed en opgetut – iedereen ziet er picobello uit, wat erg bijdraagt aan het feestelijke samenzijn. Claudia van Harinxma thoe Slooten blikt terug op de afgelopen week en sluit daarna officieel de 277e Johanniter Vakantieweek. Dat doet zij door de vlag, die plechtig opgevouwen wordt, in ontvangst te nemen van de tilbroeders.

Vanaf het begin werden we een mooie hechte vakantiegroep. We leerden elkaar (weer) kennen. We hebben elkaar serieus gesproken en met elkaar gelachen en gezongen, we hebben veel aandacht voor elkaar gehad, we hadden het goed samen.